بندر باستانی سیراف

بندر سیراف نخستین شهر ساسانی ـ اسلامی در ایران بوده که می‌توان همزیستی مسالمت‌آمیز اقوام و ملل مختلف را درآن مشاهده نمود. از مجموع شواهد می‌توان دریافت شهر بندری بوشهر و بویژه بندر سیراف، مرکز بزرگ دریانوردی ساسانی – اسلامی در حوزه خلیج فارس بوده است و دریانوردان از این دیار به نقاط دور جهان و اقیانوس های کبیر سفر می‌کردند. گفته می‌شود این بندر تاریخی دارای ناخدایان پرآوازه‌ای چون سلیمان سیرافی و یا حتی سندباد بحری در روزگار کهن بوده‌است. همچنین دانشمندان بسیاری در این شهر بندری و تاریخی می‌زیستند که تألیفات مختلفی در علم، پزشکی، ستاره‌شناسی، ادب و تاریخ داشته‌اند.
بندر بوشهر از بنادر قدیمى و تاریخى ایران به‌شمار مى‌رود و داراى قدمت تاریخى و درخشان و سابقه پنج هزار ساله است و اسناد به‌دست آمده از منطقه ریشهر واقع در ۳ کیلو‌مترى بندر بوشهر نمایانگر این است که از هزاره سوم پیش از میلاد، شهرى آباد بوده و از مراکز عمـده فرمانروایی ایلامى به‌شمـار مى‌رفته است. سنگ‌نوشته‌هاى ایلامى به‌دست آمده مشخص مى‌کند که بوشهر در آن عصر دهکده‌اى به نام لیان بوده‌است. گفته می‌شود دورانی که تجارت جاده ابریشم  رونق بسیار داشته، این بندر نقش به سزایی در تجارت بین المللی داشته است. این شهر در زمان باستان شهری یهودی‌نشین بوده که شغل اصلی ساکنانش تجارت ابریشم بود، ولی پس از زوال ساسانیان، نام آن به بندر طاهری تغییر یافت.

رومن گیرشمن، باستان‌شناس مشهور براین باور است که؛ بوشهر در عصر سلوکیان احداث گردید. در روزگار فرمانروایی اردشیر بابکان سرسلسله شاهان ساسانی، شهر رام اردشیر در  فاصله دو فرسنگى بوشهر بنا شد که خرابى‌هاى تاریخى ریشهر از آثار آن است.
اهمیت راهبردی و نظامی و بازرگانی بندر بوشهر  در دوران پس از باستان نیز ادامه یافت. در زمان نادر شاه به‌عنوان مهمترین پایگاه دریایى و ساخت کشتى‌هاى جنگى مورد استفاده قرار مى‌گرفت. این بندر در روزگار  زندیان مرکز اصلی صادرات و واردات کالا و مهمترین منبع درآمد حکومت به شمار می‌رفت و اعتبار و رونق بازرگانى بندر بوشهر به‌عنوان تنها بندر معتبر در زمان قاجار به‌خصوص در زمان ناصرالدین شاه به اوج خود رسید و از این‌رو مهاجرت از مناطق مجاور فزونى گرفت و جمعیت شهر رو به ازدیاد گذاشت در این زمان بندر بوشهر به‌عنوان مرکز گمرکات جنوب انتخاب و اداره‌ای تحت عنوان شعبه گمرکات جنوب در آن تأسیس گردید و پس از آن به‌عنوان تنها بندر معتبر ایران به یکی از مراکز اصلی داد و ستد در منطقه خلیج فارس مبدل گشت و این روند ادامه یافت تا با تأسیس راه آهن ایران و پیدایش شرکت نفت ایران و انگلیس و رونق بندر خرمشهر تدریجاَ بندر بوشهر اعتبار سابق خود را از دست داد.

سیراف یا صیراف صورت قدیمتر سیراب، شهری باستانی واقع در بخش مرکزی شهرستان کنگان در استان بوشهر یکی از آثار تاریخی و از نقاط دیدنی استان بوشهر در جنوب ایران است. سیراف یکی از قدیمیترین بنادر ایران است که زمانی دارای رونق فراوانی بوده‌است. شهر باستانی سیراف دارای معماری متفاوت و ویژه‌ای است که بیننده را به یاد روستای ماسوله در شمال ایران می‌اندازد. بندر سیراف پررونق ترین بندر ایران در دوره ساسانی بود که روابط تجاری گسترده با چین و سایر ممالک دور و نزدیک داشت.
سیراف بندری است که در باریکه ای میان کوه و دریا قرار دارد و به همین دلیل از چشم انداز بسیار زیبا و استثنایی برخوردار است. برخی مورخین و جغرافیدانان معتقدند هیچ بندری در سرتاسر خلیج فارس، موقعیت طبیعی سیراف را نداشته است. ولی متاسفانه شهر با عظمت و پرشکوه سیراف سرانجام در زلزله هولناکی که در نیمه دوم قرن چهارم هجری رخ داد، ویران شد و بخش زیادی از آن به زیر آب فرو رفت. اکنون از آن همه شکوه، تنها ستون های نیمه فرو ریخته، دیوارهای شکسته، قبرهای متروک و بناهای ویران باقی مانده است. ویرانه هایی که هنوز زیبا و چشم انداز هستند و بیانگر رونق افسانه ای شهر در روزگاری دور است.بندر سیراف یا بندر طاهری از توابع بخش مرکزی شهرستان کنگان در  استان بوشهر است. این بندر مرکز دهستان طاهری است.