غار شاپور در تنگ چوگان

تنگ چوگان، تنگه‌ای در نزدیکی شهر بیشاپور در کازرون است و رود شاپور از میان آن سرچشمه می گیرد، سنگ نگاره های نقش برجسته شاهان ساسانی مانند آنچه در نقش رستم و بیستون وجود دارد در اطراف آن دیده می شود که برخی از آنها یگانه اند.

تنگ چوگان محل بازی سنتی چوگان، توسط شاهان ساسانی بوده است و غار پر آوازه شاپور اول و پیکره سنگی زیبای شاپور در میان دیوارهای غربی آن واقع شده است.

در انتهای تنگ چوگان در سینه کوه و در ارتفاع حدود ۸۰۰ متری از سطح زمین غار بزرگی وجود دارد که قطر دهانه ورودی آن حدود ۳۰ متر می باشد و به واسطه قرار گرفتن مجسمه شاپور بر دهانه آن به غار شاپور معروف شده است.

پرفسور رومن گیرشمن باستان شناس شهیر فرانسوی احتمال داده است که آرامگاه شاپوراول، دومین پادشاه ساسانی در این غار باشد. مجسمه شاپور بر دهانه این غار، شاهکار پیکر تراشی ایران باستان است که بعد از حدود ۱۷۰۰ سال هنوز با وجود وارد شدن آسیب های جدی به آن، باقی مانده است.

این مجسمه تنها مجسمه سنگی بازمانده از دوران باستان است که حدود ۶ متر ارتفاع دارد. سنگ حجاری شده این مجسمه از سقف غار تا کف آن ادامه داشته و هنرمندان عصر ساسانی با تلاش و کوشش بسیار موفق به آفرینش این اثر هنری گردیده اند.

این مجسمه که در گذشته های بسیار دور و احتمالاً در اثر زمین لرزه واژگون شده بود در سال ۱۳۳۶ خورشیدی توسط ارتش ایران و بدون در نظر گرفتن اصول مرمت آثار باستانی، تعمیر و مرمت گردید که همین مسئله سبب از بین رفتن ظرافت های هنری در برخی از قسمت های مجسمه شاپوراول شده است.

 سه روستای تنگ چوگان سفلی، علیا و وسطی به همراه باغها و کشتزارهایی در پهنه ای میان دو کوه در برگیرنده تنگ چوگان قرار دارند.  «نمای دور تنگ چوگان کازرون»