تیمره بهشت سنگ‌نگاره‌های ایران
محلی در شرق استان لرستان و جنوب استان مرکزی و در مجامورت شهرهای محلات، دلیجان و خمین وجود دارد که موزه‌های سنگی ایران لقب گرفته و نام کهن آن تیمره است.
در واقع می‌توان پنداشت کهن‌ترین نشانه‌های تاریخی و هنری به‌جای‌مانده از بشر که تاکنون کشف‌شده‌اند، سنگ نگاره‌های تیمره هستند. افزون بر ۲۱۰۰۰ سنگ‌نگاره با حدود ۴۰۰۰۰ سال دیرینگی در تیمره کشف شده‌اند. سنگ‌نگاره‌های تیمره نشان‌دهنده تجارب عینی و باورهای انسان‌هایی هستند که حدود ۴۰۰ سده پیش از ما در این ناحیه زندگی می‌کردند و مشاهدات، آگاهی‌ها و یافته‌های زندگی خود شامل معیشت و شکار، حفاظت و بروز خطر، آیین و شیوه زندگی‌شان را بر روی صخره‌های پیرامون‌شان نقاشی کردند.
اصلی‌ترین موضوع نگاره‌های تیمره، متعلق به جانوران به‌ویژه بزکوهی و شکار آنهاست. ابزار اصلی شکار انسان که در سنگ‌نگاره‌های تیمره نقش بسته، تیر و کمان و نیزه است. همچنین نقوش جانوران دیگری چون قوچ، پلنگ، گرگ، گوزن، شیر، گراز، آهو، گورخر، شتر و پرندگانی نظیر کبک، بوقلمون، هدهد و درنا در مجموعه هنرهای صخره‌ای این منطقه به‌چشم می‌خورد.
موضوع هزاران سنگ‌نگاره، شکار با استفاده از چماق، کمان، کمند وچنگک است. نقوش شکارچیان سوار بر اسب، رقصهای جادویی، زنان باردار و نمایش زایش آدمی، رزم پهلوانی و نبردهای تن‌به‌تن نیز به‌تصویر کشیده‌شده است.
سنگ‌نگاره‌های تیمره روایت‌گر روزگاری هستند که بشر با نخستین ابزار شکار یعنی شکار با سنگ‌های تیز آشناشده و رام‌کردن حیوانات و استفاده از آنها در کشاورزی را آموخته بود.
Categories: پژوهش های ایران باستان