ادامۀ معمای مردان نمکی

بیست سال از کشف نخستین مرد نمکی در معدن نمک چهر آباد می‌گذرد ولی هنوز مشخص نیست چه تعداد مرد نمکی دیگر در معدن نمک چهرآباد زنجان مدفون هستند.
فرآیند پژوهش مجدد بر روی سایت باستانی معدن چهرآباد توسط متخصصان ایرانی با همکاری پژوهشگران و استادانی از دانشگاه بوخوم آلمان در حوزه‌های باستان‌شناسی، مطالعات محیطی (چشم‌انداز باستان‌شناسی منطقه)، ژئومورفولوژی، گیاه‌شناسی و جانورشناسی انجام پذیرفت.
مطالعه بر روی مومیایی‌های مردان نمکی و همچنین اشیاء و ابزار های مکشوفه در معدن نمک چهرآباد نیز در دستور کار گروه پژوهشی قرار  گرفته است.
انجام مطالعات بر روی مومیایی‌های طبیعی مردان نمکی، بررسی نمونه‌های به‌دست‌آمده از منسوجات، پارچه‌ها، ابزارآلات، سفالینه‌ها، بقایای انسانی و جانوری و نمونه‌برداری از محل معدن نمک چهرآباد از حدود یک ماه گذشته توسط پژوهشگران ایرانی و آلمانی آغاز گردیده است و احتمالا حقایق تازه‌ای از این معدن نمک روشن خواهد شد.
مطالعات گیاه‌شناسی در زمینهٔ ژئوفورمولوژی با موضوع مطالعات محیطی و زمین‌باستان‌شناسی با همراهی گیاه‌شناسان و اساتید دانشگاه زنجان در زمینه‌های مختلفی مانند انسان‌شناسی، مومیایی‌ها، بافت‎شناسی، استخوان‎شناسی،DNA باستانی، مطالعه ریشه و منشأ جغرافیایی مومیایی‌ها، جانورشناسی و گیاه‎شناسی کهن انجام می‌شود.
به نظر می‌رسد برنامه‌ریزی بلندمدتی برای بررسی این معدن وجود دارد، معدنی که شهرت امروزی آن به دلیل گنبد نمکی بزرگ معروف به دوزلاق است که قدیمی‌ترین معدن نمک شناخته‌شده در ایران محسوب می‌شود.

گفتنی است که معدن نمک چهرآباد مهم‏ترین معدن استخراج نمک در دوره هخامنشی و ساسانی بوده‌است.
نیم پیکره مرد نمکی شمارۀ ۱ در سال ۱۳۷۲ در معدن نمک چهر آباد یافت شد. ولی پس از مدتی به حال خود رها شد و تلاش چندانی برای تعطیل کردن استخراج مکانیکی و لغو بهره‌برداری از معدن صورت نگرفت تا در پائیز ۱۳۸۳ معدن کاران حین کار با بولدوزر مجدداً با بقایای اسکلت انسانی مواجه شدند که به دلیل کار با بولدوزر تا حد زیادی متلاشی‌شده بود. با جستجوی معدن کاران در میان خاک‌های آشفته، علاوه بر جمع‌آوری قسمت‌هایی از بقایای انسانی تکه‌تکه شده، اشیایی نیز به دست آمد که به اداره میراث فرهنگی و گردشگری استان منتقل شد.

بررسی‌های اولیه بر روی بقایای انسانی، که پس از انتقال به میراث فرهنگی، مرد نمکی شمارۀ ۲ نام‌گذاری شد، نشان داد که این بقایا متعلق به مردی میان‌سال با میانگین قد حدود ۱۸۰ سانتی‌متر بوده که در جریان ریزش دیواره ­ها و سقف تونل کشته‌شده است. ازجمله اشیایی که همراه این مرد نمکی یافت شد می‌توان به تکه سبد و میخ‌های چوبی، طناب‌های گیاهی و منسوجات اشاره کرد.
کشف اتفاقی مرد نمکی شمارۀ ۲ و مجموعه‌ای از اشیا موجب ازسرگیری پژوهش های باستان‌شناسی در معدن نمک چهر آباد بعد از گذشت ۱۱ سال شد.

سریال مردان نمکی معدن چهر آباد با کشف مرد نمکی جدید همانند مرد نمکی شماره ۳ در پی باطله برداری در زمستان سال ۸۳ تداوم یافت و به دلیل کشف مومیایی توسط بولدوزر، این جسد نیز به‌صورت متلاشی‌شده، و تکه‌تکه یافت شد.

بقایای مومیایی یا همان مرد نمکی شمارۀ ۳ شامل استخوان، لباس و قسمت‌هایی از بافت نرم بود که همچون معدنچیان دیگر براثر ریزش تونل و سقوط یک سنگ چند تنی روی او کشته‌شده بود. وی به هنگام کشف جسد در وضعیت دمر قرار داشت. به شکلی که صورت و قسمت جلوی بدن روی خاک قرارگرفته بود. دست­هایش از ناحیه آرنج خم‌شده، دست چپ روی زمین و دست راست در حالت تقریباً مشت شده بود. پای راست به‌صورت نیمه‌باز و پای دیگر جمع شده در زیر شکم قرار داشت. باوجود شکستگی جمجمه در چند قسمت دلیل مرگ بر اساس تحقیقات انجام‌ شده با عکس‌برداری سی‌تی‌اسکن، فشار بر قفسه سینه و پارگی قلب درنتیجه ریزش تونل­ها و ریزش خاک و آوار روی وی بوده است.

همچنین مشخص شد این مومیایی طبیعی، پسر جوانی بوده که به هنگام مرگ حدود ۱۶ سال داشته است. قد این مومیایی ۱۷۰ تا ۱۷۵ سانتی‌متر است. بر گوش‌هایش حلقه‌هایی از جنس نقره دیده می‌شد و موهای سر وی کوتاه و به رنگ خرمایی است.

به همراه این جوان مومیایی‌شده اشیای جالب‌توجهی نیز کشف شد. یکی از این اشیا چاقوی فلزی با دسته استخوانی است که در غلافی چرمی به کمربند پارچه‌ای او بسته‌شده است. از اشیای دیگر می‌توان به دو کوزه کوچک سفالی سالم اشاره کرد. همچنین طناب‌های گیاهی، یک‌مهره کوچک با لعاب آبی، یک پی‌سوز سالم دودزده، ۱۱ تکه سفال  نیز همراه این جسد یافت شده است.

از ویژگی‌های بسیار مهم این مومیایی طبیعی، لباس کامل است که بر تن او دیده می‌شود. این لباس از بالاپوشی بلند، یک شلوار و کفش چرمی تشکیل‌شده است.
مرد نمکی پنجم در کاوش فصل دوم در حالی یافت شد که به‌جز سر بقیه قسمت­های بدن زیر صخره و سنگ­های آواری بزرگ قرارگرفته بود­. شکل جسد نشان می‌داد که این شخص نیز همچون نمونه‌های قبلی براثر حادثه‌ای که منجر به تخریب و ریزش تونل شده، کشته و مدفون‌شده است.

مرد نمکی شمارۀ ۴ نیز اندکی بهد کشف شد و پس از آن مومیایی طبیعی دیگری که مرد نمکی شمارۀ ۵ نامیده شد. برخلاف مومیایی نمکی شماره ۴ بیشتر بافت بدن مرد نمکی پنجم پوسیده‌شده و از بین رفته بود بافت نرم فقط در قسمت­هایی کوچک از دودست، پاها بخش­هایی از صورت، سینه و لگن باقی‌مانده بود. کم بودن میزان نمک در این محیط، نفوذ آب از بالای کوه به این بخش از معدن از دلایل اصلی پوسیده شدن زیاد مرد نمکی شمارۀ ۵ است.
پیش از کاوش­های دو فصل ۸۳ و ۸۴ در معدن نمک چهر آباد، بر اساس یافته‌های سال ۷۲ تصور بر این بود که معدن، محل کشته شدن شاهزاده‌ای ساسانی و یا نماینده هیئت حاکمه اقوام سکایی در سده ۸ پیش از میلاد بوده است. اما با کاوش­های دو فصل اخیر مشخص شد که همه مومیایی­های مکشوفه از معدن، کارگرانی بودند که درنتیجه ریزش معدن و فروریختن دیواره‌ها و سقف و تونل­ها کشته و مدفون‌شده‌اند.

 بر اساس آزمایش ها مشخص شد که مرد نمکی ۳، ۴، ۵، مربوط به دوره هخامنشی با قدمت حدود ۲۳۰۰ سال و مرد نمکی ۱، ۲، مربوط به دوره ساسانی، با قدمت حدود ۱۵۰۰ تا ۱۷۰۰ سال قبل است. بنابراین با توجه به شواهد و مدارک موجود، ریزش تونل­های معدن چهر آباد، دست‌کم دو بار رخ‌داده است. بدین ترتیب می‌توان تصور کرد ادامۀ معمای مردان نمکی همچنان باقی خواهد ماند.

در حال حاضر به‌استثنای مومیایی نمکی شماره ۱ که در موزه ملی ایران یا همان موزۀ ایران باستان نگه‌داشته می‌شود، بقیه اجساد و اشیای به‌دست‌آمده از معدن چهرآباد در موزه ذوالفقاری زنجان نگهداری می‌شوند.