نیایشگاه تاریشا یا اشکفت سلمان

غار معبد تاریشا یکی از غارهای باستانی مربوط به عیلام نو است که سابقه حکاکی نگارکند های آن به حدود ۲۸۰۰سال پیش باز می گردد .
چهار نگارکند با تصاویر زیبا و جذاب از هانی پادشاه محلی آیاپیر (ایذه) ،شوترو وزیر وی و آمانتا زن هانی در دو نگارکند جداگانه دیده می شود که گویای سکونت و احترام و نیایش خانواده وی است.دو کتیبۀ دیگر در دل همین غار، نگاره ای با خط میخی به صورت مبسوط درباره احترام به این معبد و خدایان عیلامی حکاکی شده است که همه افراد در آن به حالتی ایستاده و دست برسینه و موقعیت دعا قرار دارند که پاهای آنان نیز به نشانه حرمت برهنه است. می‌توان پنداشت که حضور زنان در این مکان نشانگر حرمت، اهمیت و منزلت زن در باورهای ایرانیان باستان بوده‌است.
نیایشگاه تاریشا یا اشکفت سلمان در منطقه ای باستانی در سه کیلومتری جنوب شهر ایذه قرار دارد.
«کول فرح» یا «نیایشگاه نارسینا» در شمال و «اشکفت سلمان» یا «نیایشگاه تاریشا» در جنوب شهر ایذه، مکان‌هایی هستند که بیشترین نقش برجسته‌های عیلامی را در آنجا می‌توان دید.

در کول فرح شش و در اشکفت سلمان چهار نقش برجسته از مراسم مذهبی عیلامیان در احتمالا حدود ۲۸۰۰ سال پیش بر سنگ‌ها حک شده‌است. در نقش برجسته شماره سه «کول فرح» یکی از مراسم مذهبی عیلامیان را که همراه با حمل مجسمه و قربانی کردن برای خدایان است، نشان داده شده‌است.

اشکفت سلمان (سلیمان) در جنوب ایذه واقع شده و شامل چهار نقش برجسته متعلق به دوره عیلامیان و بقایای یک ساختمان متعلق به اتابکان است. این محل پرستشگاه تریشا یکی از خدایان عیلامی بوده‌است. در این منطقه علاوه بر وجود سنگ نوشته ها، شامل غار و چشمه ای معدنی از دل کوه میباشد که در اشکفت سلمان چهار نقش برجسته وجود دارد که دو تای آن داخل غار و دو تای دیگر در خارج از غار وجود دارد. بزرگ‌ترین نوشته خط میخی از دوره عیلامی در این غار وجود دارد که از زمان شاه بومی آیاپیر یا آیاتم، وجود دارد و هم‌چنین برای نخستین بار حضور مصور زن دوشادوش مرد در نقش برجسته‌های این غار دیده شده است.